ΝΑΞΟΣ

Γράφει ο Χρήστος Λούλης

Στη Νάξο πρωτοπήγα πριν πολλά χρόνια για να κάνω κάμπινγκ σε μια ερημική παραλία, στην Αγ. Άννα, που σήμερα είναι γεμάτη ξαπλώστρες και ομπρέλες αλλά εξακολουθεί να είναι όμορφη. Αυτές οι παραλίες είναι που με έκαναν να ξαναγυρίσω στο νησί και η ομορφιά του, που είναι αρχοντική μαζί και πρωτόγονη.

Είναι ένα νησί με ιστορία μεγάλη και ενδιαφέρουσα και δεν είναι καθόλου τυχαίο το πόσο έχει εμπνεύσει και τροφοδοτήσει με τους μύθους και την ιστορία του την ποίηση, τη δραματουργία, την πεζογραφία, τη μουσική, τη ζωγραφική, τη γλυπτική, παντού στην Ευρώπη.

Με γοητεύει η Χώρα της, οι γωνιές που βρίσκεις σε κάθε βήμα σου, όπως και τα ορεινά χωριά της που είναι μοναδικά, πιστεύω, και δεν τα συναντάς σε κανένα άλλο νησί. Αγαπημένο μου χωριό είναι το Χαλκί, που το βρίσκω ιδιαίτερο, με τους δρόμους, τις πλατείες, τους κήπους του – είναι ένα μέρος παραδοσιακό, με όλη την καλή έννοια του όρου.

Το άλλο που μου αρέσει στη Νάξο είναι ότι αυτό το νησί κάνει για όλα τα γούστα, μπορείς να περάσεις ακριβά και φτηνά, να δοκιμάσεις όλες τις τοπικές γεύσεις που είναι ξεχωριστές. Από τα προϊόντα της Νάξου διαλέγω τη γραβιέρα της και τις πατάτες, για τους λάτρεις του κρέατος υπάρχουν τα νοστιμότατα κατσίκια, ενώ από εστιατόρια προτιμώ την Αξώτισσα στο Πυργάκι και το καταπληκτικό ιταλικό της Σουζάνας στη Χώρα. Στη Νάξο μπορεί να κάνει κανείς ζωή «κοσμική», αλλά και να περάσει τις διακοπές του σαν ερημίτης. Μπορεί να επιλέξει να κάνει σπορ ή να μην κουνηθεί από την πολυθρόνα του. Η φύση έχει τόσο μεγάλη ποικιλία, που νομίζω πως είναι ένα μοναδικό νησί για όσους έχουν διάθεση να το εξερευνήσουν, κυρίως σαν πεζοπόροι, με τα μνημεία της, τα εύφορα οροπέδιά της, τα ορεινά της δώματα, τις κοιλάδες, τα ποτάμια με τους μικρούς καταρράκτες, τους ελαιώνες και τους αμπελώνες. 

Ακόμα και η επαφή με τους κατοίκους σε κάθε μέρος του νησιού είναι διαφορετική και σε καμία περίπτωση οι ιστορίες τους δεν θα σας αφήσουν ασυγκίνητους!

* Ο Χρήστος Λούλης είναι ηθοποιός

ΠΗΓΗ